Mięguszowieckie Szczyty
Mięguszowieckie Szczyty (słow. Mengusovské štíty) – grupa trzech szczytów na granicy polsko-słowackiej, w głównej grani Tatr. Najwyższy z grupy trzech, Mięguszowiecki Szczyt Wielki jest drugim co do wysokości w polskich Tatrach i wznosi się nad Morskiego Oka. Jeden z najpotężniejszych i najpiękniejszych szczytów Tatr. Z wierzchołka piękne widoki.
Warianta 1: Z Mięguszowieckiej Przeł pod Chłopkiem "Drogą po Głazach" na wierzchołek, powrot przez Galerie Cubryńskie na Hińczową Przełęcz i dalej do schoniska pod Morskim Okiem. Maksymalnie 2 osoby na jednego przewodnika. Cena za usługę przewodnicką 200 Eur.
Warianta 1: baza wypadowa schronisko pod Morskim Okiem, przez Galerie Cubryńskie na Hińczową Przełęcz stromym, wąskim żlebem i na Wielki Mięguszowiecki Szczyt. Zejście ze szczytu „drogou po Glazach” na Mięguszowiecką Przełęcz, dalej szlakiem do Schroniska pod Morskim Okiem. Maksymalnie 2 osoby na jednego przewodnika. Cena za usługę przewodnicką 200 Eur.
Warianta 2: baza wypadowa Popradzki Stav, przez Dolinę Mięguszowiecką do Hińczowego Stawu, i stamtąd na wierzchołek . Powrot do schroniska nad Popradzkim Stawem. Maksymalnie 3 osoby na jednego przewodnika. Cena za usługę przewodnicką 200 Eur.
Warianta 3: Grań Mięguszowieckich szczytów, baza wypadowa schronisko pod Morskim Okiem lub schronisko nad Popradzkim Stawem. Droga przez Mięguszowiecki Szczyt Pośredni, trudność UIAA II., dalej wspinaczka wiedzie kominem Martina UIAA IV. (30m) i dalej granią na szczyt. Droga mocno eksponowana. Maksymalnie 2 osoby na jednego przewodnika. Cena za usługę przewodnicką 200 Eur.